آشنایی با استانداردهای آلایندگی یورو

این استانداردها، انتشار اکسیدهای نیتروژن (Nox)، هیدروکربن‌ها (THC)، هیدروکربن‌های بدون متان (NMHC)، مونوکسید کربن (CP) و ذرات معلق (PM) را در بر دارد.

حدود مجاز در این استاندارد بر اساس میزان وزن آلودگی خروجی به تفکیک آلاینده (برحسب گرم) بر مسافت طی شده(برحسب کیلومتر) و بر اساس گروه خودرو و نوع سوخت مصرفی بیان می‌شوند.

ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺳﻮﺧﺖ ﻳﻮﺭﻭ ۴ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۲۰۰۵ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺳﻮﺧﺖ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ شرایط زیر را خواهد داشت:

ﺣﺪﺍﻛﺜﺮ ﺩﺍﺭﺍﻯ ۳۵ ﺩﺭﺻﺪ ﺁﺭﻭﻣﺎﺗﻴﻚ، ۱۸ ﺩﺭﺻﺪ ﺍﻟﻔﻴﻦ، ﻳﻚ ﺩﺭﺻﺪ ﺑﻨﺰﻥ، ۲.۷ ﺩﺭﺻﺪ ﺍﻛﺴﻴﮋﻥ، ppm ۵۰ ﺳﻮﻟﻔﻮﺭ ﻭ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻛﺎﻣﻞ بدون ﺳﺮﺏ.

ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﻳﻮﺭﻭ ۵ ﺍﺭﻭﭘﺎ هم که در ساﻝ ۲۰۰۹ معرفی شد به این شرح است:

ﺣﺪﺍﻛﺜﺮ ۳۵ ﺩﺭﺻﺪ ﺁﺭﻭﻣﺎﺗﻴﻚ، ۱۸ ﺩﺭﺻﺪ ﺍﻟﻔﻴﻦ، ﻳﻚ ﺩﺭﺻﺪ ﺑﻨﺰﻥ، ۲.۷ ﺩﺭﺻﺪ ﺍﻛﺴــﻴﮋﻥ، ppm ۱۰ ﺳﻮﻟﻔﻮﺭ و به طور کامل بدون ﺳﺮﺏ.

جدول مقایسه میزان آلاینده در انواع استاندارد بنزین یورو: